تاثیر فعالیت ورزشی حاد بر سطوح ویسفاتین و انسولین سرم در زنان چاق

چکیده هدفسابقه و اهداف: ویسفاتین یک آدیپوکین جدید است که به شدت در سلولهای چربی احشایی بیان شده است و ممکن است در مقاومت انسولینی موثر باشند.بر این اساس هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه ورزش استقامتی بر سطوح ویسفاتین و انسولین سرم در زنان چاق بود. روش بررسی: طرح حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد که در آن10 زن چاق(میانگین سن 12/7±6/35 سال، نمایه توده بدنی 9/4±95/35 کیلوگرم بر متر مربع، درصد چربی 74/5±6/42 درصد و نسبت کمر به دور لگن 06/0±02/1) به طور تصادفی انتخاب شدند و در برنامه ایی که شامل 30 دقیقه فعالیت با 60 تا 70 در صد حداکثر اکسیژن مصرفی بر روی تردمیل بود، قرار گرفتند. سطح سرمی گلوکز، انسولین و ویسفاتین در قبل و بلافاصله پس از فعالیت و 1 ساعت پس از فعالیت در آنها اندازه گیری شد. شاخص مقاومت به انسولین با مدل homa-ir محاسبه گردید. جهت تعیین تفاوت پایه و اثر نوع فعالیت بر شاخص های خونی، از آزمون آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج: یافته ها نشان داد که یک جلسه تمرین هوازی موجب افزایش اندک ویسفاتین و انسولین سرم بلافاصله پس از فعالیت می شود ولی این افزایش تغییرات معنی داری را نشان نمی دهد(0.05> p). گلوکز و مقاومت به انسولین نیز تغییر معناداری را نشان ندادند(0.05> p). نتیجه گیری: افزایش ویسفاتین پلاسما با افزایش غلظت قند و انسولین پلاسما بعد از ورزش همسو است ولی ممکن است این افزایش با شدت ورزش و جنس آزمودنی ها در ارتباط باشد.